'Weet je wat ik deze week ben vergeten?', riep mijn echtgenote in een schijnbaar lichte paniek. We hingen aan een wijntje.
'Iets met je moeder?', vroeg ik.
'Mijn moeder? Hoezo mijn moeder?'
'Nou ja, je klonk zo paniekerig.' Ik nipte wat.
'Is het trouwens iets waar ik mij ook zorgen over moet maken?', vroeg ik. Je kon niet weten.
'Ach nee, het was Valentijnsdag. En dat ben ik vergeten.'
'Pffft, mens, ik dacht dat het over iets belangrijks ging.'
Ik voelde enige opluchting. Ik ken dit soort scènes. Voordat je het weet wordt je ergens in meegezogen en krijg je uiteindelijk de schuld.
'Nou ja, het is voor veel mensen best belangrijk', zei ze.
'Hou toch op. Het is commerciële kolder. Ik maak me sterk dat het is uitgevonden door de een of andere rozenkwekerij uit Aalsmeer.' Ik moest om mijn eigen vondst lachen.
'Ik zie dat toch anders Bart. Er zijn mensen die dit fenomeen gebruiken om anoniem hun liefde te betuigen. Dat heeft niets met commercie te maken.' Ze nam een stevige slok.
'Hm, daar heb ik nooit last van gehad. Ik heb je vaak in het volle licht en volledig bij bewustzijn een bloemetje gegeven met Valentijn. Vorig jaar nog.'
'O ja, die kwam toen van de Esso rozenkwekerij hier om de hoek. Een lekker ruikertje.' Ze glimlachte en snoof overdreven.
'Maar goed schat, je had het erover dat je het was vergeten. En als je iets bent vergeten, dan had je blijkbaar een bepaalde verwachting die nu, doordat je het bent vergeten, niet uitkomt. Snap je?' Ik nipte wederom.
'Wees eens eerlijk Bart, had jij er dan wel aan gedacht?' Ze keek me aan met het glas in haar hand.
'Nou, eigenlijk niet. Maar het is de vraag of ik dat ook zou moeten.' Ik vond mijzelf een eerlijk mens.
'O, en waarom dan niet? Het zou leuk zijn geweest als jij eraan had gedacht.' Ze keek wat streng.
'Ik heb het gemist', moest ik bekennen.
'Oké, maar als je iets hebt gemist, dan had je blijkbaar een bepaalde verwachting die nu, doordat je het gemist hebt, niet uitkomt.' Ik zag een stukje bewust uitgestoken tong, rood van de wijn. 'En wat heb je dan gemist?' Ze dronk een laatste slok en zette het glas op tafel.
'Ik zal het je eerlijk vertellen. Ik krijg normaal gesproken elk jaar één dag voordat het zover is, een volledig anonieme aanwijzing dat Valentijn eraan staat te komen. En die heb ik dit jaar om de één of andere volstrekt onduidelijke reden gemist.'
Bart
