'Wat staat dat mens nou te doen?', vroeg Bert. Ze stonden bij de kassa van een Franse supermarkt. Truus had twee stokbroden op de band gelegd en het wachten was nu op een dame vóór hun die met de caissière in een diepgaand gesprek verwikkeld was.
'Waar gaat het over, Truus?', vroeg Bert. Truus sprak een beetje frans.
'Het gaat over het aankomende weekend. De caissière gaat voor het eerst met haar nieuwe vriend een weekend weg. Die dame is een nicht van haar. O ja, een niet onbelangrijk detail: de caissière heeft een dochtertje en die wil ze nu onderbrengen bij haar nicht. Zodat ze alle aandacht aan die nieuwe vriend kan schenken.'
'Laat ze maar oppassen', lachte Bert. Straks heeft ze een tweede kind wat ze bij de nicht moet dumpen. Maar, vraag eens of dit gesprek ook in de pauze kan? Ik wil opschieten.'
'Rustig Bert, dit is Frankrijk. Kijk, ze komt al in beweging.' De caissière drukte op een toets en noemde het bedrag wat de nicht moest afrekenen. Die rukte na enig gestoei haar handtas open en haalde een stapeltje papieren tevoorschijn.
'Gaat ze nu ook nog de complete boekhouding doen?', vroeg Bert nu toch wel wat ongeduldig.
'Nee, ze heeft kortingsbonnen of zoiets. Die moeten eerst nog worden uitgezocht.' Ze had lange stroken papier met daarop allerlei artikelen die door de cassiere ol haar gemak werden afgescheurd en daarna gescand. Ondertussen ging het gesprekje verder.
'Ze hebben het nu over ons, Bert. De nicht zegt dat er toeristen met haast achter haar staan maar dat ze van mening is dat die maar moeten wachten. Omdat die toch tijd genoeg hebben. O, de caissière is het met haar eens.'
'Zal ik die stokbroden eens een fijn plekje geven?', stelde Bert voor. Maar dat hoefde niet meer. Er werd nu eindelijk afgerekend en de nicht maakte zich op voor vertrek.
Er rinkelde een telefoon. De caissière nam op, riep iets van "un moment", en deelde twee luchtkusje uit aan haar nicht die het pand verliet. De caissière draaide zich meteen om en zwaaide naar een collega, twee kassa's verderop. Die had ook een telefoon aan haar oor en blijkbaar waren ze samen in gesprek. Bert begon nu wat onrustig te worden en trommelde ongeduldig op het bandje. De caissière keek niet op of neer.
'Hallo mademoiselle', zei Truus.
De caissière reageerde lachend en wees op een knipperend balkje aan het begin van de band.
'La caisse est fermée, madam. J'ai une pause.' (De kassa is gesloten, ik ben met pauze) Ze ging zitten en vervolgde haar gesprekje.
'Wat een brutaliteit', riep Truus woest.
'Wacht maar schat, ik reken wel even af.' Hij pakte de stokbroden van de band, boog zich iets naar voren en stak toen beide broden achter de kassa ergens bij mademoiselle in haar schoot.
'Eet smakelijk', riep hij en wurmde zich het kassalaantje uit.
Met opgeheven hoofd verlieten ze de winkel.
Bart
