'Het zal toch niet waar wezen, Truus. Alle bedjes zijn bezet.' Ze stonden met volle bepakking bij het campingzwembad waar een bonte verzameling handdoeken alle ligbedden bedekten.
'Ik zie maar vier zonaanbidders. Waar is de rest dan?'
'Misschien liggen ze eronder?', grapte Bert.
'Nee joh, ze hebben die handdoeken er alvast neergelegd om zeker te zijn van een ligbedje.'
'En wat nu?', vroeg Bert. 'Ik ga echt niet op de grond zitten.'
'Nee, ik ook niet. Zoek er maar één uit, dan halen we die handdoek er gewoon af.'
'Dat wordt ruzie.'
'Nou èn? Jij bent toch sterk?'
'Zal ik de campingbaas erbij halen?', vroeg Bert.
'Nee, dat heeft geen zin. Die mengt er zich niet in.'
'Dat zal, maar dit is echt asociaal.'
'Ik trek er gewoon twee weg.' Truus bukte, trok een handdoek van het bed en legde haar zwemtas erop. 'Hier Bert, neem deze maar.' Ze trok eenzelfde handdoek van het naastgelegen bed.
'En wat nu?', vroeg hij.
'Nu niks. We gaan gewoon liggen.' Ze voegde de daad bij het woord en plofte op het bedje. Bert aarzelde nog wat maar ging toen naast haar liggen.
'Jullie liggen op onze bedjes', riep de vrouw ontzet. Ze stond samen met haar man voor het meubilair.
'Van jullie?', vroeg Truus.
'Ja, wij hebben vanochtend hier in alle vroegte onze spullen neergelegd. En u heeft het eraf gehaald.' Haar ogen spoten vuur. De Harrie die naast haar stond probeerde haar te kalmeren. 'Rustig schatje, dan nemen wij toch een ander bedje?'
'Die zijn allemaal bezet. Dat zie je toch?', gilde ze.
Bert keek overdreven in het rond. 'Ja, inderdaad, die zijn allemaal bezet. Vervelend voor jullie.'
'Heeft u toevallig het bonnetje nog van de aankoop?', vroeg Truus rustig.
'Bonnetjes? Hoezo? Het zijn onze bedjes.'
'Misschien dan een bonnetje van de huur?'
'Nee, dat hoeft hier niet', beet ze van zich af.
'Meneer, wat had u in dit geval gedaan?', vroeg Bert. 'U komt hier bij het zwembad aan en ziet dat alles is bezet omdat een stelletje asocialen al vroeg de handdoeken hebben neergelegd.'
De man keek hem verbaasd aan. 'Wat ik zpu doen? Is dat de vraag? Ik zou teruglopen naar de caravan en over een uurtje kijken of er wèl plek is. Zo hoort dat toch?'
'Mooi', zei Bert.
'Hoezo mooi?', gilde het mens.
'Wel mevrouw, uw man heeft zojuist zelf een elegante oplossing aangedragen. Tot over een uurtje. Succes!!.'
Bart
