een hond

Een hond.

'Die hond liep vanochtend ook weer voorbij', meldde ik tijdens het ontbijt.

'Welke hond bedoel je?'

'Die van die blonde.'

'Welke blonde?'

'Ja, die van die hond.'

'Man, man, wat ben je weer bezig.'

'Snap je het niet dan? Die blonde hittepetit van de straat hierachter. Die heeft toch een hond?' Ze haalde haar schouders op. 

'Ik weet echt niet over wie je het hebt. Waar woont die dan?' Ze stak een stukje beschuit in haar mond.

'De straat hierachter. Dat zeg ik toch?'

'Het zal. Wat is er met die hond?' 

'Dan moet je eerst weten wie ik bedoel.'

'Laat maar Bart.' Het beschuit kraakte.

'Oké. Vertel ik het niet.'

'Een blonde vrouw van de straat hierachter in het bezit van een hond....', mijmerde ze. 'Hoeveel letters?'

'Hou toch op. Ze wonen naast die brandweerman', verduidelijkte ik.

'Links of rechts?'

'Als je ervoor staat links. Rechts woont ook een blonde maar die heeft geen hond.'

'Oké, dan heb ik toch de verkeerde voor mij. Maar goed, ik weet het nu wel zo ongeveer.'

'Mooi.' Ik stak mijn duim.

'Wat was er nou met die hond aan de hand?'

'O, verder niks bijzonders. Hij liep daar los zonder die blonde vrouw.'

'Waarom moest ik dan in Godsnaam weten die blonde was?' Ze keek boos.

'Omdat je anders niet zou weten welke hond ik bedoel.'

Bart 

Copyright Brompot columns en korte verhalen november 2020