Bert en Truus Jansen. Herfst #5

'Je raadt nooit door wie ik vanochtend werd gebeld', riep Truus enthousiast toen Bert de achterdeur binnenkwam. Hij had gevist.

'Trump? Poetin? Je moeder? Of leeft er op dit moment een nóg grotere dictator op aarde?'

'Even serieus graag Bert. Wie denk je?'

'Lieve schat, geen idee. Je zei het trouwens zelf al: "je raadt het nooit".' Bert trok nu zijn schoenen uit.

'Ans!! ik ben door Ans gebeld!!'

'Mooi, heb je koffie? En iets van koek? Ik verrek van de honger.'

'Ans!! Van de camping!!!! Uit Frankrijk!!!' Truus keek hem triomfantelijk aan.

'Je bedoelt toch niet die opgeschilderde buikspreekpop?'

'Ja, die! Ans van de Tabbert.'

'Mooi, maar hoe staat het er nou mee? Heb je nog een bakkie pleur voor deze verkleumde vent?'

'Ze komen zondag op de koffie!!'

'Wacht even Truus. Zondag? Zondag kan ik niet want dan heb ik een viswedstrijd.'

'Dan ga je toch niet vissen?'

'Hallo, ik sta ingeschreven en heb al betaald. Tien euro.' 

'Kom op Bert, ze zijn in de buurt en vinden het leuk om wat foto's uit te wisselen. En het zijn leuke lui.'

'O, geweldige lui. Zij hing de hele dag bij hem op schoot. En een fatsoenlijk gesprek kon je met hem niet voeren. Hij had het alleen maar over dat klote voetbal.'

'Nou ja, jij alleen maar over vissen.'

'En dan nog een argument Truus: ik vond haar echt een vreselijk aanstellerig ding met dat kunstmatig opgeleukte houten bekkie. Ze lijkt echt op die Engelse buikspreek-peenvogel die je wel eens op TV ziet.'

'Hou toch op Bert. Je hebt zelfs met haar gedanst.'

'Jaja, zij sleepte me de dansvloer op hoor.'

'Pffft, slepen. Je danste nog innig ook. Over aanstellerig gedrag gesproken. Zo lust ik er ook nog wel een paar.'

'Ik was helemaal niet innig aan het dansen! Ik was op zoek.'

'Op zoek? Bij haar? Leg dat eens uit?'

'Kijk Truusje, buikspreekpoppen hebben een gat in hun rug waardoor je met je hand hun mond open en dicht kunt klappen. Die van haar stond al ruim een uur open.'

Bart