Verpakking
'Wat bedoel je?', vroeg mijn echtgenote. We stonden samen aan het aanrecht.
'De theeplukkers plukken in alle liefde onze theeblaadjes, en wij presteren het hier om er vervolgens een zootje van te maken.'
'Kan je nog steeds niet volgen.'
'Let op. Die theeblaadjes worden hier in Holland in een builtje gedaan, dichtgeplakt en voorzien van een touwtje. Iemand schrijft vervolgens een dom tekstje op een kaartje, hangt het aan het touwtje waarna het hele spul in een papieren zakje wordt gestopt. Dan komt er een doosjesvuller langs die het doosje met zakjes vult waarna het cellofaanmeisje in stelling wordt gebracht om het doosje dicht te plakken. En dan op dusdanige wijze dat zelfs ik hem niet meer loskrijg.' Met het zweet op mijn voorhoofd martelde ik het doosje.
'Rustig, Bart. Even rustig in en uitademen. Er zit een dingetje aan het cellofaantje om hem los te maken.'
'Een dingetje. Zie jij een dingetje?' Ik hield haar het doosje voor.
'Ja, ik zie een dingetje. Goed kijken. Nee Bart, ik bedoel een dingetje op dit doosje.'
'Je bedoelt dat goudkleurige biesje?'
'Honderd punten schat. Die moet je even met je nagel loswippen en dan helemaal lostrekken. Probeer maar.'
Ik zocht koortsachtig naar een beginnetje maar kon het niet vinden.
'Er zit geen beginnetje aan', klaagde ik.
'Die heb je er dan net afgepulkt. Mannen!' Ze graaide het doosje uit mijn hand.
'Ik kan het met dit mes proberen', stelde ik voor terwijl ik met een mes zwaaide.
'Nee, hij moet zo los kunnen.' Ze pulkte over het biesje.
'Misschien met een schaar? Pak eens?'
'Nou, misschien hebben we meer succes met de telefoon', riep ik nijdig.
'Telefoon? Wat moet ik daar nou mee?'
'Nou, dan kan ik even met de theeplukker in Ceylon bellen of ze de losse theeblaadjes ook rechtstreeks aan particulieren verkopen. Dan heb ik sneller een pot thee dan dat ik moet wachten op het openen van dit doosje.'
Bart
Copyright Brompot columns en korte verhalen juni 2021
Geen opmerkingen:
Een reactie posten