Nieuwsgierig

Nieuwsgierig

'Met wie stond jij dan te praten?', vroeg mijn echtgenote toen ik de kamer in kwam gestiefeld.

'Met die vrouw van de rozentuin. Koffie?'

'Waar ging dat over dan?', wilde ze weten.

'O, nergens over. Wil je koffie, vroeg ik.'

'Wat had ze dan?'

'Wie?'

'Ja, die van de rozentuin. Daar stond je toch mee te praten?'

'Hoezo? Moet ze wat hebben dan?'

'Bart, ik vraag alleen maar waarover jullie het hebben gehad.'

'Nergens over. Ik ga nu koffiebonen malen, dus ik hoor je nu even niet.'

'Ik mag verdorie toch wel weten waar jullie gesprek over ging?'

'Ja hoor. Ging nergens over.'

'Dus je kwam haar tegen, stopte, keek haar aan en je zei vervolgens niets', concludeerde ze nijdig.

'Nee, fout. Zij kwam mij tegen. Ik ga nu toch echt koffie malen hoor.'

'Vervelende drol!', schold de kamer. 

'Ik hoor je niet goed. Koffiebonen.' Ik wees eerst naar mijn oren en toen naar het aanrecht.

'Je hoeft het niet te vertellen hoor, vervelende vent', meldde ze even later bij een eerste slokje.

'Wat niet?', vroeg ik. 

'Wat je met haar besprak. Die van de rozentuin.'

'O, die. Ging over een stelling in de krant. Dat mannen nieuwsgieriger zijn dan vrouwen.'

Bart