Schoonmaak

'Mag ik naast u komen liggen?', vroeg een oudere dame. Ze stond gewapend met badtas, handdoek, zonnebril en een enorme strohoed voor mijn ligbedje. 

'Dat mag. Maar dan het linker bed. Rechts is al verhuurd. Mijn echtgenote ligt daar.

'Maar ik zie niemand', stelde ze vast. 

'Dat klopt. Ze is nog aan het stofzuigen.'

'Stofzuigen?'

'Ja, de caravan moest een beurt. U kent het wel.'

'En u hoeft uw echtgenote niet te helpen?' Ze legde haar handdoek op het bed.

'Nee, ik heb mijn werk erop zitten. Ze zei dat ik eens lekker mijn rust moest nemen. U bent alleen?', vroeg ik.

'Mijn man is de auto aan het wassen', zei ze. 'Hij was erg stoffig.'

'Conclusie: wij hebben ons personeel aan het werk.' Ik lanceerde een knipoog.

'Zoiets. Staat u hier al lang?'

'Weekje of vijf. We moeten nog drie weken.' 

'Toe maar acht weken vakantie. Hoe krijg je het op!' Ze schudde haar hoofd.

'Gewoon rustig blijven liggen. Dan gaat het vanzelf.'

'Is dat uw echtgenote? Ze wees naar de ingang.'

'Ja, Hoi schat, ik lig hier!!!' Ik zwaaide.

'Kijk, klaar met de schoonmaak?', vroeg ze.

'Ja.' Toen tegen mij: 'lig je lekker?' Ze klonk niet leuk.

'Hij had zijn werk erop zitten, zei hij net.'  

'Ja, dat klopt. Deze sukkel hier had een pak hagelslag in de caravan laten vallen.'

'O, maar dat had ik hem toch zelf op laten ruimen', zei ze streng.

'Dat moest hij ook. Maar vervolgens schuift hij met de steel van de bezem ook nog een pot aardbeienjam van het aanrecht. En toen heb ik hem de caravan uitgeschopt.'

Bart.