Nostalgie 3-2020

Vive la France (serie 3 2020)

Nostalgie

'Wat is dat voor een ding?', vroeg mijn echtgenote. We zaten voor de caravan in het zonnetje.

'O, dat is die oude wereldontvanger. Die had ik nog. Hij lag in het kistje in de caravan.'

'En die ben je nu aan het recycelen?', vroeg ze.

'Hoezo? Ik kijk of hij het nog doet.' 

Ik had het batterijklepje los gemaakt en peuterde er nieuwe batterijtjes in.

'En dan?' Typische vrouwenvraag. 

'En dan kijk ik of hij het doet. Dat zeg ik toch?'

'Oké, en als hij het dan doet? Wat dan?'

'Schat, je lijkt nu net onze kleindochter. Wat dan? Wat dan? Wat dan?' 

'Ja, wat moet je met dat ding!'

'Gewoon. Luisteren. Dit is nostalgie! Luisteren naar de wereldomroep. Gekraak, gepiep, jankende hond... Tour de France..'

'We hebben toch WiFi? En de wereldomroep bestaat niet meer.  Wat moet je met dat ding!!?'

'Zie het als een cultuurverschijnsel. Kijk schat, hij heeft nog vijf banden!'

'Zomerbandjes?', vroeg ze grappig.

'Laat maar.' Ik prutste het dekseltje er weer op en draaide aan het volumeknopje. Het klikte waarna er een enorm gekraak uit de luidspreker schalde.

'Hij doet het nog!', riep ik boven het kabaal uit. 

'Kan die ook weer uit?'

'Luister dan! Oude tijden herleven!' Ik draaide aan de zenderknop en een vrolijk Arabisch deuntje vulde ons terreintje. 'De wereld uit een kastje!', riep ik enthousiast.

'Bart, alsjeblieft. Zet dat ding uit. Ik word knettergek van dat gekraak.'

'Oké, jij je zin.' Ik draaide aan de knop en met dezelfde klik verstomde het geluid.

'Je bent een cultuurbarbaar', riep ik nijdig.

'Dat zal, maar om een jankende hond te horen heb ik echt geen wereldontvanger nodig.'

Bart.