Snuf en Snuitje

Snuf en Snuitje

'Goh, ik lees net dat Nick en Simon uit elkaar gaan', meldde mijn echtgenote. Ze las een berichtje voor uit het Facebook.

'Kijk, ondanks alle negativiteit in dit land, toch nog ruimte voor goed nieuws. Snuf en Snuitje gaan uit elkaar', riep ik net iets te blij.

'Ze geven nog wel een afscheidstournee. Ze stoppen pas volgend jaar.'

'Komen we wel door zolang er maar licht aan de horizon gloort', vond ik.

'Wat doe je weer negatief. Het is zo'n leuk stel.' 

Ik keek haar aan. 'Wat is in hemelsnaam jouw definitie van een leuk stel?', vroeg ik ietwat cynisch. 

'Bart, heel veel mensen hebben van ze genoten. Dan is het toch jammer?'

'Schat, alle liedjes zijn van hetzelfde lage niveau en als je dat Volendamse Snuitje ziet zingen, dan zegt dat al genoeg.'

'Hoezo? Hij heeft een prachtige stem.'

'Dat zal, maar hij kijkt alsof hij elk moment in huilen gaat uitbarsten. En daar ik kan mij daar ook alles bij voorstellen.'

'Ze gaan nu solo verder', vervolgde ze. 

'Dat is het begin van het eind. Ga je nooit meer iets van horen. Over tot de orde van de dag', lachte ik.

'Wij hebben op zolder nog een cd-tje van ze', hoorde ik haar zeggen.

'Je hád er een cd-tje van. Je kleinzoon wilde ooit frisbeeen maar had geen frisbee.'

'Dat meen je niet!', riep ze boos.

'Jawel, ik heb er de complete palingbak aan opgeofferd. Eerst de Cats, daarna BZN, drie cd-tjes van Jantje Smit. Maar volgens onze kleinzoon was die van Nick en Simon echt de beste. Hij scheerde geweldig!'

Bart