Kerstperikelen..

'Ik neem nog een stukje kerstbrood', meldde ik terwijl ik met een broodmes in de aanslag bij het aanrecht stond.

'Afblijven! Dat is voor de kerst', hoorde ik mijn echtgenote roepen. Er klonk enig ongerustheid in haar stem.

'De kerst is pas vrijdag en ik denk dat het niet goed blijft tot vrijdag, schat. Dus is het beter om er nu van te genieten.'

'Als je er maar afblijft! Je hebt de kerstkransjes ook al uit de boom gegeten. Er blijft niks over zo!'

'We hebben nog chips', deed ik leuk. 

'Bart, het is elk jaar hetzelfde liedje: zodra er een kerstboom in de kamer staat veranderd jouw maag in een kliko van 240 liter.' 

'Dat heeft met de sfeer te maken, schat. Ik ben nu eenmaal een gezellige sfeer-eter. Dat riep mijn moeder al bij mijn geboorte.'

'Nou, zo gezellig was je niet tijdens de borstvoedingsperiode. Je moeder wist mij te vertellen dat je een onverzadigbare schreeuwlelijk was. De voeding viel niet aan te slepen.'

'Zie, heeft niks met een kerstboom te maken', stelde ik vast. 'Ik ben van Augustus.'

'Bart, je blijft van het kerstbrood af. De kleinkinderen komen en die willen ook wel een stukje.' 

'Hm, die vinden dat helemaal niet lekker. Die zijn meer van de hamburgers.'

'Man, zwam toch niet. Ze vinden het heerlijk. Net zoals die inmiddels opgekaande kerstkransjes.' 

'Je hebt vast nog wel ergens een strategische voorraad', voorspelde ik. Haar kennende.

'Ja, in de kluis. Hoezo een strategische voorraad?'

'Nou ja, voor als de bodem in zicht raakt.'

'Die raakt niet in zicht', vond ze.

'Nee?'

'Nee. Omdat jij er vanaf nu afblijft.'

'Toch is zo'n strategische voorraad best handig. Voor noodgevallen', zei ik na een korte overdenking.

'Inderdaad, dat klopt. Gelukkig heb jij die onder handbereik.' Ze keek slim.

'Hoe bedoel je?' Ik snapte hem niet.

'Kijk even in de spiegel. Dan zie je hem zitten. Je hebt zelf meer dan voldoende aan boord. Zeker tot pasen. En die valt komend jaar toevallig ook nog héél laat.'

Bart

Copyright Brompot colums en korte verhalen: december 2020