'Ja, wij ook. Volgens de netbeheerder was er een kabel losgetrokken. Ze zijn in de straat hierachter aan het graven.'
'O? Wat zijn ze aan het graven dan?', vroeg ze.
'Ik denk zelf illegaal naar goud. Er ligt daar een gasleiding', zei ik.
'Hahaha, maar ik vond het wel lastig hoor. Niks deed het meer.'
'Kun je zien hoe afhankelijk we zijn van stroom', meldde mijn echtgenote. Ze was op het gesprekje afgekomen.
'Ja, ik kon zelfs niet meer bellen, mijn telefoon was ook leeg.'
'En rooksignalen werken niet in het donker', vulde ik aan. 'Was je alleen?'
'Ja, Pier zit in Friesland. En die kon mij niet bereiken. En ik hem niet.'
'Nou ja, ik Truus ook niet. Die zat in het duister. Dus wat dat betreft...'
'En ik heb ook de persconferentie van Rutte gemist. Had hij nog iets bijzonders?', vroeg Agnes.
'Ja, dat we een beetje lief voor elkaar moeten zijn', herinnerde ik mij nog en zei het.
'Wij hebben naar de radio geluisterd. We hebben zo'n oud transistorgevalletje op het aanrecht', lachte Truus.
'Tja, beetje lief zijn voor elkaar. Zou dat helpen?', vroeg Agnes zich hardop af.
'Dat denk ik niet. Ik ben altijd heel lief voor Truus en toch heb ik corona gehad.'
'We gaan het zien, Bart. Laten we hopen dat de stroom er nu opblijft.'
'Ja, dat hoop ik ook. Ik ben trouwens benieuwd wat voor een effect het heeft gehad', merkte Truus op.
'Hoe bedoel je precies?', vroeg ik.
'Nou ja, over negen maanden een geboortegolfje in de wijk?'
'Dat zou maar zo kunnen', vond Agnes.
'Nou ik niet hoor. Ik vind dat altijd zo'n onzin!', riep ik.
'Onzin?'
'Ach ja, ik weet niet hoe het bij jou is, Agnes, maar onze voorbehoedsmiddelen werken allemaal zonder stroom.'
Bart
Geen opmerkingen:
Een reactie posten