de paastak

'Goedemiddag jonge dame, ik heb van mijn vrouw te horen gekregen dat we dit jaar in het kader van Pasen een paar paastakken gaan opleuken en dat u zoiets verkoopt. klopt dat?' 

De medewerkster van het tuincentrum veegde haar ietwat bemodderde handen af aan de handdoek die voor haar middel hing en leunde vervolgens op de toonbank. 

'Paastakken. Hoeveel wilt u er hebben?' Ze wees in de richting van de hoek waar een bos snoeihout op de vloer lag opgebost. Ik haalde mijn schouders op. 

'Weet ik veel, een paar takken denk ik.' 

Ze bukte zich, pakte een afgebonden bosje en legde het voor me neer op de toonbank. 

'Kijkt u eens', zei ze vriendelijk. Ik bekeek de takkenbos en keek op het aanbengelende kaartje.

'Is dit wat ze bedoelen met paastakken?', informeerde ik vol ongeloof. 'Een salix babylonica Tortuosa?' Ze lachte en aan beide zijde ontstond een kuiltje in haar wang. 

'Dat klopt inderdaad, een krulwilg.' 

Ik keek nog eens goed. 

'Weet u, een kerstboom kan ik nog wel onderscheiden van een eik, maar een paastak van een bos afval is lastig. En zo'n tak moet dan in een vaas en kun je hem versieren?', vroeg ik. 

'Ja meneer, en we hebben ook versierspulletjes in de aanbieding.' Ze bukte zich en pakte vanonder de toonbank een doosje met op tampons lijkende stenen met touwtjes en een plastic doos vol geel spul. Ze legde het op het blad. 

Ik pakte een steen en bekeek de opgeschilderde versiering. 'Degene die dat heeft geschilderd moet stomdronken zijn geweest', concludeerde ik. 'Het ziet er niet uit.' Toen pakte ik het doosje. Een aantal gele pluizen, voorzien van kleine oranje stokjes, keken mij aan. 

'En wat moet dat voorstellen?', ik wees op het doosje. 

'Dat zijn kuikens, meneer, die kun je er ter versiering naast hangen.' Ik keek naar de combinatie van het gele ding en het ei. Het ei was twee keer groter dan het ding. 

'Lijkt me niet erg logisch dit', zei ik ernstig. 

'Het is maar decoratie meneer.' Opnieuw die kuiltjes. 

Ik bekeek de hele uitgestalde handel nog eens goed en vroeg toen naar de prijs. 

'De takken vijf euro, de eieren drie euro vijftig en de kuikentjes zes euro.'

Omdat ze tegenwoordig niet meer kunnen rekenen werd de hele kraam in de kassa geramd en met een vrolijke "ting" kreeg ik een aanslagbiljet van veertien euro vijftig. 'Dat is dan veertien euro vijftig, wilt u pinnen?', vroegen de kuiltjes. Ik schrok van het bedrag.

 

'Weet u wat we eigenlijk met Pasen vieren?', vroeg ik terwijl ik bijkwam.

Ze haalde haar schouders op. 'Iets met het geloof?' 

'Oké, iets met het geloof.'

Een oudere dame die getuige was van mijn voorgenomen aankoop bemoeide zich er nu ook mee. 

'We vieren de wederopstanding van Jezus nadat hij is gekruisigd. De versierde takken kunnen bijdragen aan de vreugde.'

'Dus er bestaat geen directe relatie tussen de wederopstanding, een bos takken, kuikens en eieren?' De dame schudde lachend haar hoofd. 'Het is wat we er zelf van maken.'

Ik dacht even na. Toen: 'Doe mij voor die veertien euro vijftig maar een mooie bos rode rozen en laat dit maar zitten.' Ik wees op de takken. 

'Ik ga dit paasweekend gebruiken voor de viering van mijn eigen wederopstanding. En er ligt vast en zeker wél een directe relatie met deze bos rozen...'

Ik gaf haar een knipoog, rekende af en verliet fluitend de winkel.

Bart

Copyright Brompot columns en korte verhalen 2017