tuinmeubels

Tuinmeubels

‘Ik hoorde vanmorgen van Ans dat Henny en Sjon overwegen om hun tuinmeubels te verkopen. Misschien iets voor ons?’, vroeg Truus.

Ik kon het niet helemaal plaatsen en zei het.

‘Ik kan je verhaal niet snappen. Ik sta blijkbaar nog niet goed aan. Wie zijn Ans, Jenny en wie is Sjon?’, vroeg ik.

‘Ook goedemorgen. Ans woont begin van de straat. Ze rijdt op zo’n elektrische scooter. En die Henny en Sjon zijn dat stel van de feestjes. Waar jij vanwege de herrie om klaagt.’

‘Oké, en die Ans verkoopt tuinmeubels?’

‘Nee, Henny en Sjon. Ans vertelde het mij. Vandaar.’

‘En hoe weet die Ans dat dan?’

‘Van Henny.’

‘En wat was de rol van Sjon? Die komt ook in je verhaal voor.’

‘Sjon is de man van Henny. Dat leg ik net uit, Bart. Gaat beetje moeizaam vandaag, hè?’

‘Maar wat is nu de bedoeling?’, wilde ik weten.

‘Volgens Ans is het een mooi setje. Zo goed als nieuw.’

‘En waarom koopt Ans die dan zelf niet?’

‘Omdat ze al een oogje op een andere set heeft.’

‘Welke dan? Ook hier in de buurt?’

‘Ja, klopt. Ook in de buurt.’

‘En waarom kopen wij die dan niet? Die Ans op het oog heeft’, wilde ik weten.

‘Omdat we er niks mee opschieten.’

‘Hoe weet jij dat dan? Zei die Henny dat?’

‘Nee, ikzelf.’

‘En mag ik daar ook wat van vinden?’, vroeg ik.

‘Jazeker mag dat. Kijk maar in de tuin.’

Bart

griepje (1)

Griepje

'Ik ben niet helemaal fit', meldde ik toen ik beneden de huiskamer binnenliep.

'O, en wat heb je nu weer?', vroeg Truus.

'Wat heb je nu weer? Ik heb griep. Ach wat vervelend voor je Bart. Ben je er erg ziek van?', mopperde ik.

'Ach ja, dan komt er vandaag ook weer niks van de tuin', riep ze teleurgesteld.

'De tuin? Ik weet nergens van.'

'Man, hebben we het gisteren nog over gehad. Je zou gras maaien, schoffelen, heg knippen...'

'Goh, ja. Vervelend. Dat wordt dan niks. Maar volgende week, als ik weer beter ben, dan kan dat alsnog, toch?'

'Heb je koorts? Laat eens voelen?' Ze legde haar hand op mijn voorhoofd.

'Van handoplegging word ik niet beter hoor!'

'Zwam niet. Je hebt geen koorts, je bent niet verkouden. Wat voel je dan?'

'Beetje slapjes op de benen, hoofdpijn. Gewoon niet fit.'

'Oké, hier heb je twee molletjes, neem je een beetje water, knap je zo weer op.' Ze legde de mollen voor mij op het aanrecht.

'Dan gaat het wel erg geforceerd', vond ik.

'Wat bedoel je met "geforceerd"?'

'Nou ja, mijn moeder zei altijd dat je rustig uit moet zieken.'

'Dat zal, maar je moeder had geen tuin, hoefde het gras niet te maaien, niet te schoffelen of een heg te knippen.'

Bart