Paperclips

Paperclips

‘Hoort u bij deze winkel?', vroeg ik een dame die in niet alledaagse kleding was gestoken en naar een leeg schap stond te staren.

Ze keek op.

‘Ik hoor niet bij de inventaris en ben ook geen eigenaar. Ik probeer hier slechts mijn dagelijks brood te verdienen.'

'Ah, kijk, dan mag ik u vast wel iets vragen ', probeerde ik.

'Als het winkelgerelateerd is wel.' ze glimlachte wat zuinig.

'Winkelgerelateerd. U bedoelt dat mijn vraag over uw assortiment moet gaan?'

'Ja, dat is winkel...' 'Gerelateerd', vulde ik aan.

'Juist.' ze keek me nu vol aan.

'Oke. Eh...'

'Vraagt u maar', moedigde ze aan.

'Paperclips, een doosje, waar kan ik die vinden?'

'Een doosje paperclips’, herhaalde ze peinzend. Er ontstonden enige zichtbare rimpels op haar gezicht.

‘Dat is toch een winkelgerelateerde vraag?’

‘Daar twijfel ik over meneer’, antwoordde ze.

‘Vanwaar deze twijfel?’

‘Omdat wij geen kant-en-klare paperclips verkopen.’

‘Geen kant-en-klare?’

‘Nee, maar wel bouwpakketjes met ijzerdraad. Kunt u ze zelf op maat buigen en vouwen. Dit is namelijk een hobbyzaak.’

Bart