Een rib
‘Goedemorgen meneer, mevrouw. Wat kan ik voor u betekenen?’, vroeg een in een Apple-reclamejasje gestoken verkoper.
‘O, nog niet, we kijken even rond’, zei ik voorzichtig. Ik heb ervaring met dit soort verkopers.
‘Mens wat een geld’, riep ik ontzet terwijl ik naar een tablet staarde.
‘Maar het is wel een betere dan je had’, meldde Truus. Ze keek over mijn schouder mee.
‘Kan je hem ook als serveerblad gebruiken?’, wilde ik weten.
‘Meneer, het is een multifunctionele tablet, maar hem als serveerblaadje gebruiken?’ Ik zag hem zijn glimmende haardos schudden.
‘Met de oude ging dat wel. We drinken namelijk altijd thee op bed. Daar lees ik ook de krant. En dan is zo’n serveertablet handig.’
‘Als je hem mooi vindt, waarom neem je hem niet?’, spoorde Truus mij aan. Ze houdt niet van twijfelen.
‘Te duur. Die andere is de helft goedkoper.’
‘U kunt natuurlijk ook een echt dienblad gebruiken. Zet u de thee dáárop en legt u uw nieuwe tablet ernaast.’
‘Nou kijk, dat is een goed idee, Bart.’
‘Jij wil maar dat ik dat dure ding koop, hè? Heb je soms een nieuw jurkje op het oog?’, lachte ik.
‘Hier blijf ik buiten’, besloot de afdeling verkoop.
‘Tja’, zei ik.
‘Tja’, zei Truus.
‘Tja’, zei de verkoper.
‘Goh, heb je het in de rug? Je loopt zo scheef’, vroeg Truus nadat we met de dure aanwinst het pand verlieten.
‘Vind je het gek?’, vroeg ik. ‘Ik mis nu een rib uit mijn lijf.’
‘Hm, dan koop ik ook maar dat jurkje wat ik heb gezien’, zei ze.
‘Toe maar. En waarom zou je dat nu doen?’, vroeg ik.
‘Zo ruk ik er bij jou aan de andere kant ook een rib uit. Loop je weer recht.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten