‘Goh Bart, wat hoorde ik van Karin Krul, ben jij een boek aan het schrijven?’, vroeg Annie van der Heuvel. Ik trof haar bij de drogist waar ik een doos paramollen had gescoord.
‘Klopt Annie, het is heel intensief. Ik krijg er zelfs hoofdpijn van.’ Ik hield demonstratief de mollen omhoog.
‘O?, is het zo inspannend?’
‘Nou ja, heeft ook met mijn lichaamsbouw te maken. Volgens Truus komt het door de omvang van mijn hoofd. Past een hoop pijn in.’
Ze moest lachen.
‘Maar even serieus, waar gaat het boek precies over?’
‘Over onze buurt. Iemand gaf mij een tip.’
‘Wat voor tip?’, vroeg ze.
‘Om zwemles te nemen. Wat denk jij nou zelf wat voor een tip ik zou krijgen?’
‘Om een boek te schrijven’, antwoordde ze.
‘Je scoort hoog Annie.’
‘Maar hoe wist Karin dat?’, vroeg ik.
‘Had ze ergens op Facebook gelezen. Trouwens, ze denkt dat ze er zelf ook in voorkomt. En toen ze dat zei klonk ze heel zelfverzekerd. Heb je het er met haar over gehad of zo?’
‘Nee hoor, ben niet helemaal gek. Nee, voor haar schrijf ik een ander boek.’
‘Dat meen je. Speciaal over Karin? En wat wordt dat dan? Een roman?’
‘Nee, ik denk meer in de richting van een handleiding.’
Bart
Geen opmerkingen:
Een reactie posten