Een nostalgisch blikje

Een nostalgisch blikje

'Wat moet ik met dat trommeltje?', vroeg Truus. Ze hield een stuk roestig blik omhoog.

'Daar moet je niks mee. Ja, laten staan.'

'Dat wil ik niet. Het hoort hier niet', vond ze.

'Schat, dat trommeltje is een stukje antiek. Is van mijn vader geweest.'

'En daarom moet het op het kastje staan? Onzin.'

'Waar heb je het trouwens vandaan?'

'Van zolder geplukt. En het moet daar staan omdat ik er enorm aan ben gehecht.'

'Waarom weet ik dat niet dan?'

'Omdat het niet jouw vader was. Jij hebt dat gevoel niet.'

'Ik vraag mij af, Bart, wat de relatie tussen een roestig blik en jouw zogenaamde hechting is.'

'Daar woonde langdurig de weduwe van Van Nelle in.'

'Weduwe van Van Nelle?', vroeg ze verbaasd. 

'Ja, zware shag. Dat rookte hij.'

'Gatverdamme. Zware shag. Joh, gooi dat blik alsjeblieft weg.'

'Nee hoor, ik vind het een leuk aandenken.'

'Wees trouwens blij dat het een shag trommeltje is '

'Hoezo? Waarom moet ik blij zijn?'

'Omdat er op zolder ook nog een ander blikje staat.'

'Wat dan?', vroeg ze.

'Hij is na zijn shagperiode gaan pruimen. De afgewerkte pruimen kwamen in dat blikje terecht.'

Bart