Een plan

Een plan

‘Wil jij straks nog even stofzuigen?’, vroeg Truus terwijl ze met haar jas aan klaarstond voor vertrek naar haar moeder.

‘Kon je dat niet eerder vragen?’, reageerde ik.

‘Hoezo eerder?’

‘Dan hadden we op ons gemak een uitvoeringsplan kunnen opstellen. Daar is nu geen ruimte meer voor.’

‘Een plan? Hoezo plan? Ik vraag je om te zuigen. Niks meer en niks minder. Pfff een plan!’

‘Schat, zuigen is een verantwoordelijke klus. Daar hoort een zekere mate van overleg bij.’

‘Zwam toch niet zo, Bart. Gewoon stofzuiger pakken en zuigen. Wat is daar nou zo moeilijk aan?’

‘Nou ja, bijvoorbeeld de route. Welke route kan ik het beste volgen, waar liggen het begin en eindpunt? Hoever moet de zuigbuis-schuif open en nóg belangrijker: de borstel aan de zuigmond. Op welk moment en waar precies moet ik die in stelling brengen? Jij bent er altijd heel precies mee om beschadiging van het pakket te voorkomen. Dus…’

 Ik keek haar diepvragend aan. Zij mij alsof ik van een andere planeet kwam.

‘Weet je Bart, laat maar. Ik doe het zelf wel.’

‘Oké’, riep ik opgelucht.

‘Maar als je dan wel even wilt afwassen, toilet schoon wil maken en de was uit de wasmachine op wil hangen. Dat kan namelijk wél zonder uitgebreid uitvoeringsplan.’

Bart