De viering

De viering

‘Morgen Bart, ook feest vandaag?’, vroeg buuf Agnes toen ze mij in de voortuin aan het schoffelen zag. Ik keek op, wiste wat koelwater van mijn gezicht en stelde de algemene “hoezo” vraag.

‘Jullie hebben toch ook een kat?’, lachte ze.

‘Nog wel’, antwoordde ik. 

‘Hoezo “nog wel”?

‘Hij gaat binnenkort op zichzelf wonen. Tenminste als zijn verkering stand houdt.’

‘Verkering? Jullie kat?’

‘Ja, met die van jou.’

‘Met mijn poes?’

‘Ja, Minoe of hoe heet dat ding.’

‘Gosh, leuk zeg.’

‘Nou ja, wat je leuk noemt’, zei ik.

‘Bart, kom op’, lachte ze. ‘Katten kennen geen verkering.’

‘Niet?’

‘Nee, natuurlijk niet. Ik kan merken dat je er geen verstand van hebt’, constateerde ze.

‘Oké, dan vraag ik mij af waarom ze afgelopen nacht in onze tuin zo’n lawaaierig feestje vierden. Dat is toch omdat ze willen paren?’

‘Welnee, het was een onderling feestje vanwege vandaag. Het is namelijk dierendag.’

Bart