Slakkenjacht

Slakkenjacht

'Wij hebben last van slakken', meldde Truus toen ze vanuit de tuin binnenliep.

'We?', vroeg ik met een zucht. Ik zag weer een klus aankomen.

'Ja, "we". Of je moet nu spontaan roepen dat je een hekel aan de tuin hebt.'

'En wat dan?', vroeg ik.

'Dan krijg je een gebiedsverbod', lachte ze.

'Wat is nu precies het probleem?', wilde ik weten.

'Dat ze me de planten opvreten. Kijk maar eens goed!', riep ze.

'Wat is "goed kijken"?' 

'Je ogen openen, op de knieën gaan liggen en naar de planten kijken.'

'En dan zie ik ze voorbij rennen?'

'Ik hoorde van Annie van der Heuvel dat je het beste een schoteltje bier tussen de planten kunt zetten. Daar komen ze op af.'

'Wacht even Truus: mijn bier gaat niet op een schoteltje de tuin in.'

'Het mag ook in een glas', zei ze.

'Ook niet. Ik pluk ze er wel tussenuit.'

'Heb je al beet?', vroeg ze wat later. Ik lag op mijn knieën tussen het groen.

'Er zitten helemaal geen slakken', riep ik geïrriteerd.

'Je hebt geen geduld.'

'Doe maar een fles bier', zuchtte ik terwijl ik langzaam en vooral krakend overeind kroop.'

'Kijk, nu ben je verstandig. Annie heeft echt gelijk hoor Bart. Bier helpt.'

'Dat weet ik ook wel. Maar of ik na het biertje nog op slakkenjacht kan valt te bezien.'

Bart