‘Mag ik kussen?’, vroeg een uitgelaten Agnes mij terwijl ze met een glas champagne in haar hand haar gezicht alvast in stelling bracht. We stonden buiten vanwege de jaarwisseling.
‘Ja hoor, jij wel.’ Ik kreeg er vervolgens drie waarna het de beurt aan Truus was.
‘Goh, mogen we kussen?’, hoorde ik vanuit de verte de stem van Karin Krul, buurtroddelaarster. Ze naderde met rasse schreden met in haar kielzog haar man.
‘De beste wensen hè!’, blèrde ze enthousiast waarna mijn gezicht met twee handen werd vastgepakt en ik werd overladen door een serie natte kussen.
‘Is er iets gebeurd? Loterij gewonnen of zoiets?’, vroeg ik.
‘Hoezo? Ik ben gewoon vrolijk vanwege het nieuwe jaar. En aangezien ik normaal gesproken geen kans krijg om je te kussen, pak ik hem nu. Heb je er nou een foto van gemaakt?, vroeg ze haar man.
‘Jazeker, kijk maar.’
‘Wacht even Karin. Hoezo een foto?’, wilde ik weten.
‘O, voor op de folder van de buurtvereniging. Ledenwerfactie.’
Haar man showde ondertussen de foto.
‘Moet deze foto de buurt door?’, lachte Truus.
‘Ja, leuk toch?’, riep Karin enthousiast.
‘Ik denk dat je hem beter in de kelder kunt hangen’, vond de meeglurende Agnes.
‘Kelder?’, vroeg Karin.
‘Jazeker, helpt tegen de muizen!’
Bart
Geen opmerkingen:
Een reactie posten