Gedrag

Gedrag

'Morgen Bart', hoorde ik achter mij. Het was de stem van Annie van der Heuvel. Ik draaide mij om.

'Goedemorgen Annie', begroette ik haar enorm enthousiast.

'Aan de veeg?', vroeg ze terwijl ze bleef staan.

'Ja, het was echt weer nodig Annie. Hoe gaat het met je?'

'Goh Bart, leuk dat je het vraagt. Het gaat. Zeker na mijn recente blessure.'

'Blessure? Jij? Wat is er gebeurd dan?', vroeg ik vanuit wat geforceerde nieuwsgierigheid.

'Ik stond van de week bij de super met jouw Truus, mevrouw Vloet van hondje Wolkje en Karin Krul te praten, toen mijn ondergebit uit mijn mond schoot.'

'Dat meen je. Goh, Annie, en was hij stuk?'

'Nee, dat niet. Maar toen ik hem wilde oprapen schoot het mij in mijn bil.'

'Een spierblessure? Dat is vervelend zeg!'

'En wat nu? Naar de dokter geweest?'

'Nee, Joop heeft er een zalfje op gesmeerd. Maar het helpt niet echt.' 

Ze keek me onderzoekend aan. Ik keek terug.

'Is er iets?', vroeg ik.

'Niet dat ik zie. Maar ik merk wel iets aan jou.'

'Wat merk je aan mij, An?', vroeg ik vriendelijk.

'Je bent zo anders, zo netjes, zo meegaand en zo geïnteresseerd. Heel bijzonder.'

'Dat kan kloppen Annie. Ik moest mij van Truus wat positiever opstellen richting buurt.'

'Zie, dat dacht ik al. Normaal had je heel anders op mijn blessure gereageerd.'

'Hoe dan?', lachte ik.

'Nou, dan had je overdreven naar de omvang van mijn kont gekeken en vastgesteld dat daar heel veel pijn in zou passen.'

'Ja, maar dat doe ik dus niet meer, Annie.'

'Zo jammer Bart. Wordt maar weer snel de oude!'

Bart