‘Maaier zit in de kist’, meldde ik. Ik was net bezig met een prutsdingetje.
‘Jouw werk, Bart. Het is nu nog mooi weer, dus….’
‘Ik begrijp deze “dus” niet. Wat bedoel je daarmee?’
‘Vanwege het weer trek ik de conclusie dat je het best nu buiten kan spelen.’ Ze grijnsde.
‘Je bedoelt dus dat ik vandaag het gras moet maaien?’
‘Ja, lijkt mij logisch.’
‘Mij niet.’
‘Niet?’
‘Nee, niet.’
‘Waarom niet?’
‘Omdat ik nu iets anders aan het doen ben.’
‘Wat ben je aan het doen dan?’
‘Deze nagelknipper doet niet meer wat hij moet doen’, riep ik nijdig terwijl ik een ruk aan het pootje gaf.
‘Moet je je nagels knippen dan?’, vroeg ze.
‘Nee, dat heb ik al gedaan. Vandaar deze reparatie.'
‘Je moet een afspraak maken bij de pedicure. Dat heb ik al zo vaak gezegd. Je hebt kalknagels.’
‘Daarvoor heb ik deze knipper', zei ik logisch. Vrouwen kunnen altijd zo lekker doorzeuren. Vooral als ze denken gelijk te hebben.
‘Maar goed, je hebt jezelf nu opgezadeld met je eigen probleem.’ Opnieuw die grijns.
‘Probleem is inmiddels opgelost’, zuchtte ik nadat ik pootje weer op zijn plek had geprutst.
‘Moet jij je nagels nog knippen?’, vroeg ik.
‘Hoezo? Ik ben verstandig. Ik ga naar de pedicure.’
‘Oké, ik wilde hem even uitproberen.’
‘Dat komt dan goed uit.’
‘Hoe bedoel je?’ Ik keek op. Ze wees naar de tuin.
‘Daar ligt ruim honderd vierkante meter testgebied.’
Bart
Geen opmerkingen:
Een reactie posten